W tym artykule znajdziecie obszerne informacje na temat orientalnego kosmetyku o wdzięcznej nazwie kajal. Jeśli jesteście ciekawi skąd się wywodzi, jakie są jego właściwości oraz jak go się stosuje to cieszymy się że zaglądasz do nas 🙂
Kajal (z języka hindi kajal, z arabskiego kohl, nazwa wymawiana jest w zależności od regionu: kol, kehal, kohal, w Turcji: sürme, w Południowej Azji surma, sirma, kājal, gājal, kajal, w Zachodniej Afryce tozali, kwalli) to przede wszystkim naturalny kosmetyk do makijażu i ochrony oczu stosowany od czasów starożytnych przede wszystkim w krajach Orientu. Kobiety Wschodu podkreślają i pielęgnują nim swoje oczy. Używają go jednak w inny sposób niż kobiety europejskie stosujące kredki czy eyelinery.
Tradycja stosowania kajalu
Pierwotnie był używany jako środek ochronny i łagodzący różne dolegliwości – kajal chronił gałkę oczną przed piaskiem i wpływem bardzo mocnych promieni słonecznych. Dla mieszkańców Indii ma także znaczenie symboliczne. Uważa się, że chroni dzieci przed przeklęciem ich przez „Buri Nazar”, co dosłownie oznacza „złe spojrzenie”, „złe oko”, co może być interpretowane jako ochrona przed złymi życzeniami ludzi lub pożądliwymi spojrzeniami. Małym dzieciom maluje się kropkę na lewej stronie czoła lub pod prawym uchem.
Jak powstaje kajal?
Kajal tradycyjnie był przygotowywany w domu przez kobiety (zwłaszcza w indyjskiej Kerali). Jedną z metod wytwarzania kajali było zanurzanie cienkiej, czystej muślinowej tkaniny (białej, bez barwników, o wymiarach 4×4 cala) w paście z drzewa sandałowego. Pastę z drzewa sandałowego wyrabiano pocierając koniec gałązki sandałowej o teksturę kamienia i dodając wodę. Następnie materiał suszono w cieniu i czynność powtarzano kilkukrotnie (proces odbywał się przez cały dzień). Tkaninę skręcano i umieszczano w lampie oliwnej w charakterze knota. Do lampki dolewano oleju rycynowego, sezamowego lub rzepakowego. Nad lampą umieszczano mosiężne lub stalowe naczynie, pozostawiając niewielki odstęp między nimi dla przepływu tlenu (wspomagało to spalanie). Knot powinien się palić przez całą noc (około dziesięć godzin). W tym czasie na naczyniu zbierała się sadza. Nazajutrz dodawano do niej olejku lub ghee (1-2 krople) i wyrabiano pastę.
Z jakich składników powstaje kajal?
– Olej musztardowy (Mustard Oil) – wzmacnia rzęsy i usprawnia cyrkulację krwi do gałek ocznych
– Olej sezamowy (Sesamum Indicum seed oil) – wpływa pozytywnie na różne dolegliwości oczu. Może być stosowany doraźnie, gdy pojawi się uczucie zmęczenia. Stosowany jest do zakrapiania oczu, co opisuje metoda zawarta w książce pt. „Sztuka odmładzania i długowieczności” G. Ohsawa
– Olej ze słodkich migdałów (Prunus Amygdalus Dulcis / Sweet Almond Oil) – poprawia wygląd okolic oczu, pomaga usunąć cienie pod oczami – Miód (Honey) – stosuje się w formie kompresów w przypadku zapalenia spojówek, jęczmienia
– Olej kokosowy (Coconut oil) – koi podrażnione i suche oczy
– Kamfora (Camphora) – stosowana w małych dawkach pobudza wytwarzanie łez (działa oczyszczająco), przyjemnie chłodzi i koi
– Ghee, czyli oczyszczone, klarowane masło znane już od starożytności jest jedną z najważniejszych substancji tłuszczowych i nadaje się do celów terapeutycznych, jak i użytku kuchennego.
– Bhringraj (Eclipta alba) – sproszkowany korzeń łagodzi pieczenie oczu i stymuluje wzrost rzęs.
– Bibhitaki (Terminalia belerica) – stosowane w naturalnych terapiach schorzeń oczu, takich jak krótkowzroczność, zmętnienia rogówki itd.
– Haritaki (Terminalia chebula) – wykorzystywane jako balsam na zmęczony narząd wzroku
– Amla (Emblica officinalis) – świeży sok z owoców amla stosowany jest w zapaleniu spojówek, natomiast wywarem stosowany jest do przemywania podrażnionych oczu
– Lukrecja gładka (Glycyrrhiza glabra) – pielęgnuje oczy, jest składnikiem wielu preparatów do makijażu oczu.
– Triphala – nazwa w sanskrycie oznacza „trzy owoce”: Terminalia chebula (Haritaki), Bibhitaki (Terminalia belerica) i Emblica Officinalis (Amla) – jest jednym z najstarszych związków w 5000-letniej tradycji Ajurwedy. Składa się z wysuszonych w równych częściach trzech „super owoców”. Poprawia wzrok.
– Róża damasceńska (Rosa damascena) – pozytywnie oddziałuje na widzenie.
– Olej rycynowy (Ricinus communis) – wspomaga wzrost rzęs.
Przykładowe czarne kajale i ich składniki:
– Kajal w kremie (z patyczkiem) i Kajal z lusterkiem (w sztyfcie) Song of India – olej musztardowy, kamfora.
– Kajal Blue Heaven (w sztyfcie) – miód, olej ze słodkich migdałów, ghee, witamina E.
– Kajal BIO migdały Biotique (w sztyfcie) – olej ze słodkich migdałów, Terminalia belerica, Terminalia chebula, Amla, Glycyrrhiza glabra, cynamonowiec kamforowy i inne zioła.
Właściwości i zastosowanie kajalu
Naturalne składniki używane do wytworzenia kajalu mają bardzo dobre właściwości pielęgnacyjne i są nadal stosowane w terapiach naturalnych takich jak indyjska Ajurweda.
Jak oryginalny, naturalny kajal wpływa na oczy?
– zmniejsza zanieczyszczenie i podrażnienie oczu (klarując widzenie)
– wybiela białko oka, gdyż zamyka i koi popękane naczynka krwionośne. Tęczówka staje się bardziej wyrazista (kontrastuje z bielą białka, a czarna obwódka tylko pogłębia ten efekt), spełnia rolę estetyczną.
– koi, działając podobnie jak krople do oczu. Po aplikacji daje efekt chłodzenia (wiele kajali ma dodatek kamfory). Docenią to osoby pracujące wiele godzin przed monitorem.
– wzmacnia rzęsy (niektóre z nich zawierają bowiem np. olej musztardowy, indyjskie zioła takie jak eclipta alba)
– chroni przed promieniowaniem ultrafioletowym. W czasie silnego nasłonecznienia chroni wzrok poprzez odbijanie promieni świetlnych.
Kajal – jak stosować?
Kajal w postaci proszku lub pasty nakłada się patyczkiem dołączonym do preparatu. Proszek można mieszać z olejkiem (np. oliwą z oliwek), co zmienia jego konsystencję i ułatwia nakładanie. Kajal w kremie (paście) można nakładać skośnym pędzelkiem (na górną powiekę, jak eyeliner). Kajal w sztyfcie należy trzymać prostopadle do powierzchni skóry. Kobiety Orientu stosują kajal na linii wodnej oka, trzymając kajal w poziomie, co pozwala na zachowanie ostrego kształtu stożka.
Wskazówki i inne informacje odnośnie kajalu
Oswój się z działaniem kajalu. Przy pierwszym nałożeniu zastosuj małą ilość. Dzięki temu przyzwyczaisz się do lekkiego uczucia chłodzenia. Zbyt duża ilość kajalu może przyczynić się do łzawienia (moc chłodzenia po aplikacji zależy od składu kajalu). Uczucie chłodu, łzawienia nie jest wadą produktu. Przyda się wtedy, gdy zechcesz oczyścić oczy z zanieczyszczeń (np. podczas wieczornego rytuału pielęgnacyjnego, w czasie podróży, po intensywnym wysileniu narządu wzroku). Oczy są zwierciadłem duszy, więc dbajmy o nie. Kajal nie tylko nadaje spojrzeniu głębi, ale również działa bardzo korzystnie na narząd wzroku. Chroni nasze oczy przed wiatrem czy słońcem i pielęgnuje skórę wokół gałki ocznej. Ta naturalna mieszanka sprzyja wzrostowi rzęs. Kajal może być stosowany codziennie jako chłodziwo do oczu bądź element makijażu, któremu nadaje orientalnego charakteru. Kajal sprawi, że Twoje oczy nabiorą tajemniczego i uwodzicielskiego charakteru. Dzięki niemu już nigdy nie sięgniesz po tradycyjną konturówkę.
